Noli Me Tangere Bedenin Kaldirilmasi Üzerine Deneme

Jean-Luc Nancy bu incelemesinde Isanin dirilisinden sonra, mezari basinda aglayan Mecdelli Meryeme sarf ettigi Noli me tangere Bana dokunma uyarisini ele aliyor. Isa Mecdelli Meryemi kendisini görmeden iman ettigi icin kutlar, onun havari Tomas gibi somuta ihtiyaci olmamistir. Imani inanctan ayiran sey budur, diyor Nancy ve deneme boyunca imanin bu radikal tanimini serimliyor.Meseller pedagojik degil, aksine pedagojinin reddidir, ahlaki bir mesaj tasimazlar, bir sey ögretmek iddiasi tasimazlar. Meselin dünyasi aciklanamaz, ancak görebilecek gözleri olanlar görebilir, duyabilecek kulaklari olanlar duyabilir. Mesel muhatabinda bu imkani, imkan varsa acar. Meselin meselesi, yani gercek iman, anlatilamaz, ancak kalbinde bu acikliga sahip olanlar onu bilebilir.Menakibnamelerin, mesellerin ve evliya tezkirelerinin masal addedildigi, dinin soyutlasip aklin sinirlarina hapsoldugu modern cagda Jean-Luc Nancynin müdahalesi imanin inanca indirgenisinin tarihin ilerlemesinin bir neticesiymis, dogal bir evrimin sonucuymus gibi kabullenilisinin elestirisini sunuyor.Noli me tangere, yer yer Kierkegaardin Korku ve Titremesini andiran üslubuyla, ezber bozan ve akil celen bir kutsal metin okumasi sunuyor. Mesihe elveda dahi demeden usulca ayrilan Mecdelli Meryemin izinde imanin yeni bir tanimini yapiyor.